atal bihari vajpayee information in marathi

अटलबिहारी वाजपेयी हे एकदा, दोनदा नव्हे तर तीनवेळा आपल्या देशाचे पंतप्रधान झाले आहेत. तरुण वयापासून आज ७५ व्या वर्षापर्यंत लोकप्रियता लाभलेले ते एकमेव नेते आहेत. देशाच्या राजकारणात अटलजी फार प्रदीर्घकाळ आहेत. कसलेले संसदपट निष्कलंक चारित्र्य असलेला राजकीय नेता, लोकांच्या हृदयाला हात घालणारा कवी, प्रतिभावंत वक्तृत्त्वपट्र असे हे लोकप्रिय नेते आहेत. गेली ४० वर्षे ते संसदेत कार्य करीत आहेत. ते तरुण खासदार होते, तेव्हाच पंडित नेहरूंनी त्यांच्यातील नेतेपणाचे गुण हेरले होते व एक दिवस अटलजी पंतप्रधान होतील असेही सांगितले होते ते उद्गार आता खरे ठरलेले दिसत आहेत.

अटलजींचा जन्म २५ डिसेंबर १९२६ या दिवशी ग्वाल्हेर येथे झाला. त्यांच्या वडिलांचे नांव कृष्णबिहारी आणि आईचे नांव कृष्णादेवी. अटलजींचे प्रारंभीचे शिक्षण गोरखी विद्यालयात झाले. त्यानंतर ते व्हिक्टोरिया कॉलेजमधून बी. ए. झाले. शिक्षण चाल असतानाच अटलजी राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाच्या शाखेत जायला लागले. १९४२ सालच्या लढ्यात भाग घेऊन त्यांनी आपल्या राजकीय कार्याची सुरूवात केली. १९४७ ते १९५२ पर्यंत पांचजन्य', 'स्वदेश', 'वीर अर्जुन ' या नियतकालिकांचे संपादक म्हणून काम केले.

atal-bihari-vajpayee-information-in-marathi

१९५१ मध्ये अटलजी भारतीय जनसंघाचे संस्थापक सदस्य होते. १९५७ मध्ये ते बलरामपूर येथून लोकसभा निवडणूक जिंकून खासदार झाले. जनसंघाचे राष्ट्रीय चिटणीस, विरोधी पक्षनेता, जनता पार्टीचे संस्थापक सदस्य, परराष्ट्रमंत्री, भा. ज. पा. चे संस्थापक अशा विविध नात्यांनी ते राजकारणात वावरत आहेत. १९७५ साली हायकोर्टाने इंदिरा गांधी यांची निवडणूक अवैध ठरवली. तेव्हा इंदिराजींनी आणीबाणी पुकारली. त्याकाळी इतर नेत्यांबरोबर अटलजींनाही अटक झाली होती. आणीबाणी उठवल्यावर १९७७ साली निवडणुका घेण्यात आल्या त्यात जनता पक्ष जिंकून आला.

त्यांच्या सरकारमध्ये अटलजी परराष्ट्रमंत्री बनले. आपल्या कारकीर्दीत त्यांनी चीन व पाकिस्तानबरोबरचे भारताचे संबंध सुधारण्याचे प्रयत्न केले. १९९८ मध्ये भा. ज. प. आणि मित्र पक्षांचे सरकार स्थापन झाले त्यावेळी अटलबिहारी यांची पंतप्रधान म्हणून निवड करण्यात आली. त्यांचा पंतप्रधानपदाचा मार्ग खडतर होता. ओरीसाच्या किनाऱ्यावरचे तुफान वादळ, गुजरातेत भयानक भूकंप, अनेक राज्यांमध्ये दुष्काळ अशा अनेक आपत्तींना वाजपेयी सरकारला तोंड द्यावे लागले आहे. या नैसर्गिक आपत्तींप्रमाणेच इतरही आपत्ती त्यांच्यावर कोसळल्या.

पोखरणच्या अणुस्फोटानंतर विरोधी पक्ष आणि अमेरीका यांनी टीकेची झोड उठविली. अशावेळी वाजपेयींनी सारी परिस्थिती खंबीरपणे हाताळली आणि अमेरिकेच्या कठोर धोरणात बदल घडवून आणले. शेजारी पाकिस्तानबरोबरचे वैर विसरून मैत्री संपादन करण्यासाठी पुढाकार घेतला. लाहोरसाठी बस सुरू केली. परंतु नवाझ शरीफ यांनी कपटाने भारताच्या पाठीत खंजीर खुपसला. कारगिलच्या युद्धानंतर पुनः वाजपेयींनी आपल्या धोरणाचा नव्याने विचार केला व दोन्ही देशात व्यापार खुला केला. त्यामुळे पाकिस्तानात भारताला अनुकूल वातावरण तयार होत आहे.

वाजपेयींनी आपली अर्थव्यवस्था अधिकाधिक खुली केली आणि तिचे फायदे थोड्याच वेळात आपल्या पदरात पडू लागले. पाहता पाहता भारत जगातील एक औद्योगिक महासत्ता होऊ लागली आहे. आपल्या देशाची अर्थव्यवस्था अधिक वेगाने विकसित व्हावी आणि जागतिक अर्थव्यवस्थेवर तिचा प्रभाव पडावा या गोष्टीला वाजपेयी यांनी आपल्या धोरणांनी फार मोठा हातभार लावला आहे. भारताच्या परराष्ट्रीय धोरणाला असे वेगळे, उदार व समावेशक वळण देणे, हे वाजपेयींचे भारताला फारमोठे योगदान आहे. त्यामुळे भारताच्या इतिहासात एक द्रष्टा व भारताचा हितकर्ता पंतप्रधान म्हणून त्यांचे नांव कायमचे कोरले जाईल.

अटलबिहारी यांनी पंतप्रधानकीच्या कारकीर्दीत अपूर्व काम केले आहे. आर्थिक, परराष्ट्रव्यवहार, मूलभूत सोयी, सुविधा, संरक्षण आदि क्षेत्रात त्यांच्या सरकारने फार मोठी कामगिरी केली आहे. अटलजी जसे ओजस्वी नेता आहेत, तसेच ते कोमल कवीही आहेत. वडिलांकडून त्यांना काव्याचा वारसा मिळाला आहे. भावुक मनाचा कवी म्हणून त्यांचे स्थान उच्च कोटीचे आहे. जनतेची दुःखे पाहून ते व्यथित होतात आणि कैदी कविराम की कुंडलियाँ 'अमर आग है ' असे सुंदर काव्यसंग्रह निर्माण होतात. त्यांच्या कविता पद्मजा फेणाणी यांनी गाऊन स्वरबद्ध केल्या आहेत. त्यांनी अनेक पुस्तकेही लिहिली आहेत.

रा. लो. आ. च्या मदतीने वाजपेयीनी देशाच्या सर्वांगीण विकासाच्यादृष्टीने पावले उचलली. दूरदृष्टी हा त्यांचा स्थायीभाव आहे. पोखरण येथे त्यांनी घडवून आणलेली अणुबाँबची चाचणी हा सर्व जगाला आश्चर्याचा धक्का होता. पण वैज्ञानिकांचे ज्ञान, त्यांनी जगापुढे ठेवले आणि ' हम भी कुछ कम नही ' हे दाखवून दिले. भारताला बलशाली राष्ट्र बनविण्याच्यादृष्टीने त्यांची वाटचाल चालू आहे. अटलजींचा जीवनप्रवाह चारी अंगांनी फुलणारा आहे. १९९४ साली त्यांना उत्कृष्ट संसदपटूचा पुरस्कार मिळाला. तत्पूर्वी १९९२ मध्ये त्यांना ‘पद्मविभूषण' पुरस्कार देऊन गौरविण्यात आले आहे.

एकंदरीत पाहता गेली अनेक वर्षे भारताला एक विचित्र गतिशून्यता आली होती. पण अटलजींच्या नेतृत्त्वाखाली भारतीय अर्थव्यवस्थेने जुनी कात टाकून देऊन नवे चैतन्यदायी रूप धारण केले आहे. १९९१ मध्ये आपली अर्थव्यवस्था कंगाल झाली होती. आता लक्षावधी डॉलर्सचे परकीय चलन भारताच्या गंगाजळीत जमले आहे. अन्नधान्याच्या उत्पादनाने विक्रमी बावीस कोटी टनांचे लक्ष्य गाठले आहे. रस्ते, पूल बांधले जात आहेत. भाववाढ लक्षणीय प्रमाणात घटली आहे. अनेक संकटांशी झुंज देण्यास भारत समर्थ ठरला आहे. परराष्ट्रीय राजकारणाच्या क्षेत्रातही अटलजींनी नवे विक्रम करुन दाखविले आहेत. अण्वस्त्रनिर्मिती करणारे ते पहिले पंतप्रधान आहेत. अटलजींच्या सरकारने सर्वशिक्षा अभियान चालू केले आहे, त्यामुळे खेड्यापाड्यातील गरीबांची मुलेही सुशिक्षित होतील.

अशा त-हेने अटलजींच्या रूपाने देशाला चारित्र्यसंपन्न, त्यागी, राज्यसभेची जाण असलेला, विविध विषयांचा सखोल अभ्यास असणारा, अद्वितीय वक्तृत्त्व असलेला असा नेता लाभला होता.