लंगडी खेळाची माहिती | Langdi Information in Marathi
खेळाचे नाव: लंगडी
किती खेळू शकता: ६-७
प्रकार कोणता: मैदानी खेळ
मैदानाचा आकार: १२-१४ मी.
नमस्कार मित्र-मैत्रिणींनो आज आपण लंगडी खेळ या विषयावर माहिती बघणार आहोत. लंगडी हा एक पारंपारिक भारतीय टॅग खेळ आहे जो बारा खेळाडूंच्या दोन संघांद्वारे खेळला जातो. खेळण्याचे क्षेत्र एक आयताकृती मैदान आहे ज्यामध्ये प्रत्येक बाजूला तीन नऊ खंदक आहेत. दोन्ही संघ आक्रमण आणि बचाव करतात.
बचाव करणाऱ्या संघाला टॅग न करता खंदक ओलांडणे हे आक्रमण करणाऱ्या संघाचे ध्येय असते. आक्रमण करणाऱ्या संघाच्या खेळाडूंना खंदक ओलांडण्यापूर्वी त्यांना टॅग करणे हे बचाव करणाऱ्या संघाचे ध्येय असते.
हा खेळ चार डावात खेळला जातो, प्रत्येक संघाला दोन डावात धावा करायच्या असतात. प्रत्येक डावात, आक्रमण करणाऱ्या संघाकडे जास्तीत जास्त गुण मिळविण्यासाठी सात मिनिटे असतात. खेळाडू टॅग न करता पार करतो त्या प्रत्येक खंदकासाठी आक्रमण करणाऱ्या संघाला एक गुण दिला जातो.
खेळाच्या शेवटी सर्वाधिक गुण मिळवणारा संघ जिंकतो.
लंगडीचे काही प्रमुख नियम येथे आहेत:
आक्रमण करणाऱ्या संघाच्या खेळाडूंनी मैदानाच्या मध्यभागी, मध्यवर्ती खंदकाच्या मागे सुरुवात केली पाहिजे.
बचाव करणाऱ्या संघाचे खेळाडू खंदकात कुठेही उभे राहू शकतात.
एखाद्या खेळाडूला बचाव करणाऱ्या संघाच्या खेळाडूने स्पर्श केल्यास त्याला टॅग केले जाते.
टॅग केलेल्या खेळाडूने मैदानाच्या मध्यभागी परत यावे.
एखाद्या खेळाडूला खंदकात, बाजूला किंवा हवेत टॅग केले जाऊ शकते.
एखादा खेळाडू दुसऱ्या खेळाडूला त्याच्या शरीराच्या कोणत्याही भागाला स्पर्श करून टॅग करू शकतो.
एक खेळाडू धावणे, उडी मारणे किंवा डकिंगद्वारे टॅग होणे टाळू शकतो.
एक खेळाडू फसवणूक किंवा फसवणूक वापरून टॅग होण्याचे टाळू शकतो.
लंगडी हा एक वेगवान आणि रोमांचक खेळ आहे ज्यासाठी वेग, चपळता आणि रणनीती यांचे संयोजन आवश्यक आहे. व्यायाम करण्याचा आणि मित्र आणि कुटुंबियांसोबत मजा करण्याचा हा एक उत्तम मार्ग आहे.
लंगडी खेळण्याचे काही फायदे येथे आहेत.
व्यायाम मिळवण्याचा हा एक उत्तम मार्ग आहे.
हा एक मजेदार आणि आव्हानात्मक खेळ आहे.
हे समन्वय, संतुलन आणि चपळता सुधारण्यास मदत करते.
हे संघकार्य आणि सहकार्य शिकवते.
तणाव कमी करण्याचा आणि मजा करण्याचा हा एक चांगला मार्ग आहे.
तुम्ही खेळण्यासाठी एक मजेदार आणि आव्हानात्मक खेळ शोधत असाल तर लंगडी हा एक उत्तम पर्याय आहे. हा एक खेळ आहे ज्याचा आनंद सर्व वयोगटातील आणि कौशल्य स्तरावरील लोक घेऊ शकतात.
लंगडी खेळाचे मैदान
लंगडी, ज्याला लिंगोरचा म्हणूनही ओळखले जाते, हा एक पारंपारिक भारतीय खेळ आहे जो सामान्यत: मैदानाबाहेर किंवा खुल्या मैदानात खेळला जातो. हा एक लोकप्रिय खेळ आहे, विशेषत: भारतातील मुले आणि तरुणांमध्ये. लंगडी खेळाच्या मैदानाबद्दल आणि हा खेळ कसा खेळला जातो याबद्दल काही माहिती येथे आहे:
लंगडी खेळाचे मैदान:
खेळण्याचे क्षेत्र: लंगडी आयताकृती मैदानात किंवा मैदानात खेळली जाते. फील्डचा आकार बदलू शकतो, परंतु तो सामान्यतः फार मोठा नसतो. हे मध्यरेषेने दोन समान भागांमध्ये विभागलेले आहे.
सीमा: खेळाचे क्षेत्र चिन्हांकित करण्यासाठी फील्डमध्ये सीमारेषा असू शकतात. खेळताना खेळाडूंनी या सीमांमध्ये राहणे आवश्यक आहे.
उपकरणे: लंगडीला कोणत्याही विशिष्ट उपकरणाची आवश्यकता नसते. खेळ खेळाडूंच्या गटासह खेळला जातो आणि बॅट, बॉल किंवा इतर उपकरणे आवश्यक नाहीत.
लंगडी कशी खेळली जाते:
लंगडी हा एक सांघिक-आधारित खेळ आहे जो सामान्यत: दोन संघांमध्ये खेळला जातो आणि प्रत्येक संघ "हल्लाखोर" आणि "रक्षक" म्हणून वळण घेतो. हा गेम कसा खेळला जातो याचे मूलभूत विहंगावलोकन येथे आहे:
बचाव करणारा संघ:
बचाव करणारा संघ त्यांच्या अर्ध्या मैदानात पसरतो.
बचावकर्त्यांचे लक्ष्य आक्रमण करणार्‍या संघाच्या सदस्यांना रक्षकांच्या प्रदेशात असताना त्यांना टॅग करणे हे आहे.
हल्ला करणारा संघ:
आक्रमण करणारा संघ बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात जाण्यासाठी "रेडर" म्हणून ओळखला जाणारा एक खेळाडू निवडतो.
रेडरचे उद्दिष्ट मध्यरेषा ओलांडणे, शक्य तितक्या बचावकर्त्यांना टॅग करणे आणि बचावकर्त्यांद्वारे टॅग न करता स्वतःच्या अर्ध्यावर परतणे हे आहे.
बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात प्रवेश करताना, रेडरने एका पायावर उडी मारली पाहिजे. लंगडीचे हे एक खास वैशिष्ट्य आहे.
नियम:
बचावपटू रेडरला त्यांना टॅग करण्यापासून किंवा त्यांच्या स्वत: च्या अर्ध्यावर परत येण्यापासून रोखण्यासाठी टीमवर्क आणि धोरण वापरू शकतात.
जर रेडरला डिफेंडरने टॅग केले असेल किंवा सीमारेषेला स्पर्श केला असेल, तर त्यांना त्या फेरीसाठी "आउट" मानले जाते आणि बचाव करणारा संघ एक गुण मिळवतो.
आक्रमण करणारा संघ यशस्वीरित्या टॅग केलेल्या प्रत्येक बचावपटूसाठी आणि प्रत्येक यशस्वी चढाईसाठी एक गुण मिळवतो ज्यामध्ये रेडर सुरक्षितपणे त्यांच्या अर्ध्या भागात परत येतो.
प्रत्येक संघ आक्रमणकर्ते आणि बचावकर्ते म्हणून वळण घेऊन खेळ चालू ठेवतो आणि गुण जमा होतात. खेळाच्या शेवटी सर्वाधिक गुण मिळवणारा संघ जिंकतो.
लंगडी हा शारीरिकदृष्ट्या मागणी करणारा आणि वेगवान खेळ आहे जो चपळता, संघकार्य आणि धोरणात्मक विचारांना प्रोत्साहन देतो. भारतातील अनेक भागांमध्ये, विशेषत: लहान मुले आणि तरुण प्रौढांमध्ये हा एक लोकप्रिय मनोरंजनात्मक खेळ आहे.
संक्षिप्त नियम लंगडी
लंगडी, ज्याला लिंगोरचा म्हणूनही ओळखले जाते, हा एक पारंपारिक भारतीय खेळ आहे जो आयताकृती मैदानात किंवा खेळाच्या मैदानात खेळला जातो. हा एक सांघिक खेळ आहे जिथे खेळाडू हल्लेखोर आणि बचाव करणारे वळण घेतात. एका पायावर उडी मारणे हे गेमचे वैशिष्ट्य आहे आणि स्वतःला टॅग न करता विरोधकांना टॅग करणे हा या खेळाचा उद्देश आहे. लंगडीचे संक्षिप्त नियम येथे आहेत:
उद्दिष्ट:
आक्रमण करणार्‍या संघाचे उद्दिष्ट बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात बचावपटूंना टॅग करण्यासाठी आणि टॅग न करता त्यांच्या स्वतःच्या अर्ध्या भागात सुरक्षितपणे परत येण्यासाठी पाठवण्याचे आहे.
संघ:
दोन संघ खेळतात, प्रत्येक संघ आक्रमणकर्ते आणि बचावपटू म्हणून वळण घेतो.
फील्ड सेटअप:
एक आयताकृती क्षेत्र मध्यरेषेने दोन समान भागांमध्ये विभागलेले आहे.
खेळण्याचे क्षेत्र परिभाषित करण्यासाठी सीमा चिन्हांकित केल्या जाऊ शकतात.
गेमप्ले:
बचाव करणारा संघ:
बचावपटू त्यांच्या अर्ध्या मैदानात पसरले.
रेडरला त्यांना टॅग करण्यापासून आणि सुरक्षितपणे परत येण्यापासून रोखणे हे त्यांचे ध्येय आहे.
हल्ला करणारा संघ:
आक्रमण करणारा संघ एका खेळाडूला "रेडर" म्हणून निवडतो.
रेडरचे उद्दिष्ट मध्यरेषा ओलांडणे, बचावकर्त्यांना टॅग करणे आणि त्यांच्या अर्ध्या भागात परतणे हे आहे.
बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात प्रवेश करताना, रेडरने एका पायावर उडी मारली पाहिजे. हे हॉपिंग खेळाचा एक महत्त्वाचा पैलू आहे.
राइडरने हॉपिंग आणि टॅगिंग करताना सतत "लंगडी, लंगडी" चा उच्चार केला पाहिजे.
नियम:
बचावपटू रेडरला त्यांना टॅग करण्यापासून किंवा त्यांच्या अर्ध्यावर परत येण्यापासून रोखण्यासाठी संघकार्य आणि धोरण वापरू शकतात.
जर रेडरला डिफेंडरने टॅग केले असेल किंवा सीमारेषेला स्पर्श केला असेल, तर त्यांना त्या फेरीसाठी "आउट" मानले जाते आणि बचाव करणारा संघ एक गुण मिळवतो.
आक्रमण करणारा संघ यशस्वीरित्या टॅग केलेल्या प्रत्येक डिफेंडरसाठी एक गुण मिळवतो.
संपूर्ण गेममध्ये गुण जमा होतात.
प्रत्येक संघ आक्रमणकर्ते आणि बचावकर्ते म्हणून वळण घेऊन खेळ चालू ठेवतो.
खेळाच्या शेवटी सर्वाधिक गुण मिळवणारा संघ जिंकतो.
लंगडी हा शारीरिकदृष्ट्या मागणी करणारा आणि वेगवान खेळ आहे ज्यासाठी चपळता, टीमवर्क आणि धोरणात्मक विचार आवश्यक आहे. हे भारतातील विविध प्रदेशांमध्ये, विशेषत: लहान मुलांमध्ये आणि तरुणांमध्ये मनोरंजनासाठी आणि मनोरंजनासाठी खेळले जाते.
लंगडीचा विकास
लंगडी हा एक पारंपारिक भारतीय टॅग खेळ आहे जो शतकानुशतके खेळला जात आहे. या खेळाचा नेमका उगम कोणता हे माहीत नाही, परंतु त्याचा उगम महाराष्ट्र राज्यात झाला असे मानले जाते.
लंगडीचा प्रचार आणि विकास करण्याचे पहिले संघटित प्रयत्न 20 व्या शतकाच्या सुरुवातीला करण्यात आले. 1905 मध्ये, भारतातील पुणे येथील डेक्कन जिमखान्याने खेळाचे नियम घालून दिले आणि सामने आयोजित करण्यास सुरुवात केली.
1930 च्या दशकात, अखिल महाराष्ट्र शारिरिक शिक्षण मंडळ या क्रीडा शिक्षण संस्थेने विभागीय स्पर्धा घेण्यास सुरुवात केली ज्यामध्ये भारतातील विविध राज्यांतील मराठी भाषिक भागातील संघ सहभागी झाले होते.
पुढील दशकांमध्ये लंगडीची लोकप्रियता हळूहळू वाढत गेली आणि अखेरीस 1982 मध्ये या खेळाला भारतीय ऑलिम्पिक संघटनेने मान्यता दिली.
1982 मध्ये, संपूर्ण देशात या खेळाचा प्रचार आणि विकास करण्यासाठी आत्या पाट्या फेडरेशन ऑफ इंडिया (APFOI) ची स्थापना करण्यात आली. APFOI राष्ट्रीय आणि आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांचे आयोजन करते आणि ते खेळाडू आणि प्रशिक्षकांसाठी प्रशिक्षण आणि प्रशिक्षण कार्यक्रम देखील प्रदान करते.
APFOI ने भारतातील लंगडीच्या वाढ आणि विकासामध्ये मोठी भूमिका बजावली आहे. फेडरेशनने खेळाविषयी जागरुकता वाढवण्यास मदत केली असून, स्पर्धेचा दर्जा सुधारण्यासही मदत झाली आहे.
अलिकडच्या वर्षांत, लंगडीला जगाच्या इतर भागांमध्येही लोकप्रियता मिळू लागली आहे. आता युनायटेड स्टेट्स, कॅनडा आणि ऑस्ट्रेलियासारख्या देशांमध्ये लंगडी क्लब आणि स्पर्धा आहेत.
जागतिक खेळ म्हणून लंगडीचा विकास अद्याप सुरुवातीच्या टप्प्यात आहे, परंतु भविष्यात या खेळात एक प्रमुख आंतरराष्ट्रीय खेळ बनण्याची क्षमता आहे.
लंगडीच्या विकासास कारणीभूत असलेले काही घटक येथे आहेत:
APFOI ची निर्मिती
राष्ट्रीय आणि आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांचे आयोजन
प्रशिक्षण आणि प्रशिक्षण कार्यक्रमांची तरतूद
जगाच्या इतर भागांमध्ये लंगडीची वाढती लोकप्रियता
लंगडीचे भविष्य उज्ज्वल दिसते. भारतात आणि परदेशात या खेळाची लोकप्रियता वाढत आहे आणि लंगडीला जागतिक खेळ म्हणून विकसित करण्याची दृढ वचनबद्धता आहे.
लंगडी खेळण्याची उत्तम पद्धत कोणती
लंगडी खेळणे खूप मजेदार असू शकते, विशेषत: जेव्हा तुमच्याकडे उत्साही खेळाडूंचा गट असतो. लंगडी खेळण्याचा सर्वोत्तम अनुभव घेण्यासाठी, तुम्ही या पायऱ्या आणि मार्गदर्शक तत्त्वे फॉलो करू शकता:
1. खेळाडू गोळा करा:
लंगडी खेळण्यात स्वारस्य असलेल्या खेळाडूंचा एक गट एकत्र करा. उपलब्ध जागा आणि खेळाडूंच्या पसंतींवर अवलंबून, तुलनेने कमी संख्येने किंवा मोठ्या संघांसह खेळ खेळला जाऊ शकतो.
2. एक योग्य खेळण्याचे क्षेत्र निवडा:
शक्य असल्यास स्पष्टपणे चिन्हांकित सीमा असलेले आयताकृती मैदान किंवा खेळाचे मैदान शोधा. दुखापती टाळण्यासाठी खेळण्याची पृष्ठभाग सपाट आणि अडथळ्यांपासून मुक्त असल्याची खात्री करा.
3. फॉर्म संघ:
खेळाडूंना दोन संघांमध्ये विभाजित करा. सामान्यतः, एक संघ हल्लेखोर असेल आणि दुसरा बचावकर्ता असेल. संघ आक्रमणकर्ते आणि बचावकर्ते म्हणून वळण घेतात.
4. नियम समजून घ्या:
आक्रमणकर्ते आणि बचावपटूंच्या भूमिका, हॉपिंग तंत्र आणि गुण कसे मिळवले जातात यासह सर्व खेळाडूंना लंगडीचे मूलभूत नियम समजत असल्याची खात्री करा.
5. रेडर्स निवडा:
प्रत्येक वेळी जेव्हा एखादा संघ आक्रमण करणारा संघ बनतो तेव्हा त्यांनी रेडर होण्यासाठी एक खेळाडू निवडला पाहिजे. रेडरची भूमिका बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात प्रवेश करणे, बचावकर्त्यांना टॅग करणे आणि त्यांच्या अर्ध्या भागात सुरक्षितपणे परत येणे ही आहे.
6. गेम सुरू करा:
एका संघासह आक्रमणकर्ते आणि दुसर्‍या संघाने बचावपटू म्हणून खेळ सुरू करा. हल्लेखोर त्यांच्या रेडरला मध्यरेषा ओलांडून बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात पाठवतात.
7. धोरणात्मक बचाव करा:
बचावकर्ते म्हणून, रेडरला तुम्हाला टॅग करण्यापासून आणि सुरक्षितपणे परत येण्यापासून रोखण्यासाठी एकत्र काम करा. रेडरला मागे टाकण्यासाठी टीमवर्क आणि रणनीती वापरा.
8. अचूकतेसह हल्ला:
आक्रमणकर्ते म्हणून, टॅग केलेल्या बचावकर्त्यांची संख्या वाढवण्यासाठी तुमच्या रेडरशी समन्वय साधा. रेडरने एका पायावर उडी मारली पाहिजे, "लंगडी, लंगडी" चा उच्चार केला पाहिजे आणि टॅग न करता बचावपटूंना टॅग करण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे.
९. स्कोअर ठेवा:
प्रत्येक संघाने मिळवलेल्या गुणांचा मागोवा ठेवा. बचावकर्ते जेव्हा रेडरला टॅग करतात तेव्हा त्यांना गुण मिळतात आणि आक्रमणकर्ते रेडरने टॅग केलेल्या प्रत्येक डिफेंडरसाठी गुण मिळवतात.
10. भूमिका फिरवा:
एका फेरीनंतर, भूमिका बदला जेणेकरून बचाव करणारा संघ आक्रमण करणारा संघ होईल आणि उलट. निर्धारित कालावधीसाठी किंवा पूर्वनिर्धारित गुणांची संख्या गाठेपर्यंत खेळणे सुरू ठेवा.
11. फेअर प्लेवर जोर द्या:
लंगडी हा एक मजेदार आणि मनोरंजक खेळ आहे. निष्पक्ष खेळ, चांगली खिलाडूवृत्ती आणि सहकारी खेळाडूंचा आदर करण्यास प्रोत्साहन द्या.
12. सुरक्षित रहा:
सर्व खेळाडू सुरक्षितपणे खेळतील याची खात्री करा आणि अति आक्रमक किंवा धोकादायक कृती टाळा. लंगडी शारीरिकदृष्ट्या मागणी असू शकते, परंतु सुरक्षितता नेहमीच प्रथम आली पाहिजे.
13. गेमचा आनंद घ्या:
सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे मजा करा आणि खेळाचा आनंद घ्या. लंगडी हा सक्रिय राहण्याचा, सामाजिक राहण्याचा आणि मित्र आणि कुटुंबियांसोबत चांगला वेळ घालवण्याचा उत्तम मार्ग आहे.
लंगडी खेळण्याचा सर्वोत्तम मार्ग म्हणजे उत्साही आणि निष्पक्ष मनाच्या खेळाडूंच्या गटासह जे खेळाची भावना स्वीकारण्यास आणि एकत्र संस्मरणीय वेळ घालवण्यास इच्छुक आहेत.
लंगडी सामना माझे विचार
मला समजले की तुम्हाला सामना लंगडा वाटला. याची काही संभाव्य कारणे आहेत:
खेळाची पातळी खालावली असावी.
सामना खूप एकतर्फी झाला असावा.
उत्साह किंवा सस्पेन्सचा अभाव असेल.
हे देखील शक्य आहे की तुम्ही तुमच्या वैयक्तिक प्राधान्यांमुळे सामन्याचा आनंद लुटला नाही. उदाहरणार्थ, तुम्ही खेळण्याच्या शैलीचा आनंद घेतला नसेल किंवा तुम्हाला सामना खूप अंदाजे वाटला असेल.
येथे काही विशिष्ट गोष्टी आहेत ज्या तुम्हाला सामन्याबद्दल लंगड्या सापडल्या असतील:
खेळाडूंनी खूप चुका केल्या असतील.
संघ खूप समान रीतीने जुळले असतील, ज्यामुळे एक संथ आणि कंटाळवाणा सामना झाला.
सामन्याचा निर्णय लवकर झाला असावा, त्यामुळे सस्पेन्सचा अभाव आहे.
खेळाडू फारसे क्रीडापटू किंवा कुशल नसावेत.
सामन्यात कदाचित खराब कामगिरी केली गेली असावी.
जर तुम्हाला सामना लंगडा वाटला तर, हे लक्षात ठेवणे महत्त्वाचे आहे की प्रत्येकाची प्राधान्ये भिन्न आहेत. एका व्यक्तीला जे रोमांचक वाटते ते दुसर्‍याला कंटाळवाणे वाटू शकते. हे लक्षात ठेवणे देखील महत्त्वाचे आहे की सर्वोत्तम खेळाडू आणि संघ देखील चुका करतात.
तुम्हाला अधिक रोमांचक आणि स्पर्धात्मक लंगडी सामने पाहण्यात स्वारस्य असल्यास, मी राष्ट्रीय आणि आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांमधून सामने पाहण्याची शिफारस करतो. हे सामने सामान्यत: जगातील सर्वोत्कृष्ट खेळाडूंद्वारे खेळले जातात आणि ते विशेषत: अतिशय रोमांचक आणि स्पर्धात्मक असतात.
तुम्हाला वेगवेगळ्या देशांतील लंगडी सामने पाहण्याचा प्रयत्न करावा लागेल. लंगडी हा खेळ जगभरातील वेगवेगळ्या देशांमध्ये खेळला जातो आणि भारताबाहेरही काही अतिशय प्रतिभावान लंगडी खेळाडू आहेत.
लंगडी नियम काय आहे?
लंगडी, ज्याला लिंगोरचा म्हणूनही ओळखले जाते, हा एक साधा पण आकर्षक नियम असलेला पारंपारिक भारतीय खेळ आहे. लंगडी खेळण्याचे मूलभूत नियम येथे आहेत:
उद्दिष्ट:
लंगडीचे प्राथमिक उद्दिष्ट आक्रमण करणार्‍या संघाने बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात रेडर पाठवणे, बचावकर्त्यांना टॅग करणे आणि बचावकर्त्यांद्वारे टॅग न करता त्यांच्या अर्ध्या भागात परतणे हे आहे. बचावपटू हे उद्दिष्ट साध्य करण्यापासून रेडरला रोखण्याचे उद्दिष्ट ठेवतात.
संघ:
लंगडी सामान्यत: दोन संघ, आक्रमण करणारा संघ आणि बचाव करणारा संघ यांच्यात खेळला जातो. संघ आक्रमणकर्ते आणि बचावकर्ते म्हणून वळण घेतात.
फील्ड सेटअप:
खेळण्याचे क्षेत्र हे एक आयताकृती मैदान किंवा खेळाचे मैदान आहे जे मध्यरेषेने दोन समान भागांमध्ये विभागलेले आहे.
खेळण्याचे क्षेत्र परिभाषित करण्यासाठी सीमा चिन्हांकित केल्या जाऊ शकतात, परंतु ते काटेकोरपणे आवश्यक नाही.
गेमप्ले:
बचाव करणारा संघ:
बचाव करणारा संघ त्यांच्या अर्ध्या क्षेत्रामध्ये पसरतो.
बचावकर्त्यांनी सीमारेषा आणि त्यांच्या अर्ध्या क्षेत्रामध्ये राहणे आवश्यक आहे.
हल्ला करणारा संघ:
आक्रमण करणारा संघ एका खेळाडूला "रेडर" म्हणून निवडतो.
रेडरचे उद्दिष्ट केंद्ररेषा ओलांडणे, शक्य तितक्या बचावकर्त्यांना टॅग करणे आणि सुरक्षितपणे त्यांच्या अर्ध्या भागात परतणे हे आहे.
नियम:
रेडरने बचावकर्त्यांच्या प्रदेशात प्रवेश करताना एका पायावर उडी मारताना सतत "लंगडी, लंगडी" असा जप केला पाहिजे.
एका पायावर उडी मारणे हे लंगडीचे एक विशिष्ट वैशिष्ट्य आहे आणि संपूर्ण चढाईत ते कायम ठेवले पाहिजे.
रेडरने बचावकर्त्यांना त्यांच्या हाताने स्पर्श करून त्यांना टॅग करण्याचे लक्ष्य ठेवले पाहिजे, परंतु त्यांनी शारीरिक संपर्क किंवा धक्का देणे टाळले पाहिजे.
जर रेडरने डिफेंडरला यशस्वीरित्या टॅग केले आणि टॅग न करता स्वतःच्या अर्ध्या भागात परतले, तर आक्रमण करणारा संघ टॅग केलेल्या प्रत्येक डिफेंडरसाठी एक गुण मिळवतो.
जर रेडरला डिफेंडरने टॅग केले असेल किंवा सीमारेषेला स्पर्श केला असेल, तर ते त्या फेरीसाठी "आउट" मानले जातात आणि बचाव करणारा संघ टॅग केलेल्या प्रत्येक डिफेंडरसाठी एक गुण मिळवतो.
प्रत्येक संघ आक्रमणकर्ते आणि बचावपटू म्हणून वळण घेऊन खेळ चालू ठेवतो.
गुण जमा होतात आणि खेळाच्या शेवटी सर्वाधिक गुण मिळवणारा संघ जिंकतो.
रोटेशन:
प्रत्येक फेरीनंतर, भूमिका बदलतात, बचाव करणारा संघ आक्रमण करणारा संघ बनतो आणि त्याउलट. हे रोटेशन सर्व खेळाडूंना रेडर आणि बचावपटू म्हणून वळण घेण्यास अनुमती देते.
सुरक्षितता आणि निष्पक्ष खेळ:
निष्पक्ष खेळ आणि खिलाडूवृत्तीला प्रोत्साहन द्या.
दुखापती टाळण्यासाठी खेळाडूंनी अति आक्रमक किंवा धोकादायक कृती टाळल्याची खात्री करा.
लंगडी खेळताना सुरक्षेला नेहमीच सर्वोच्च प्राधान्य दिले पाहिजे.
हे लंगडीचे मूलभूत नियम आहेत आणि प्रादेशिक परंपरा आणि प्राधान्यांवर अवलंबून भिन्नता असू शकतात. हा एक खेळ आहे जो शारीरिक फिटनेस, टीमवर्क आणि धोरणात्मक विचारांना प्रोत्साहन देतो आणि सर्व वयोगटातील खेळाडूंना तासनतास मजा आणि आनंद देतो.
लंगडी खेळाबद्दल काही तथ्ये
नक्कीच! लंगडी खेळाबद्दल येथे काही मनोरंजक तथ्ये आहेत:
प्राचीन उत्पत्ती: लंगडीची उत्पत्ती भारतातील प्राचीन असल्याचे मानले जाते आणि ती पारंपारिक भारतीय संस्कृतीत खोलवर रुजलेली आहे. हे पिढ्यानपिढ्या खेळले जात आहे आणि अजूनही देशाच्या अनेक भागांमध्ये लोकप्रिय आहे.
प्रादेशिक नावे: काही प्रदेशांमध्ये याला सामान्यतः "लंगडी" म्हणून ओळखले जाते, परंतु भारताच्या विविध भागांमध्ये हा खेळ वेगवेगळ्या नावांनी जातो. उदाहरणार्थ, महाराष्ट्रात "लिंगोरचा" आणि आंध्र प्रदेश आणि तेलंगणामध्ये "थोकुडू बिल्ला" म्हणून ओळखले जाते.
शारीरिक तंदुरुस्ती: लंगडी हा एक शारीरिकदृष्ट्या मागणी करणारा खेळ आहे ज्यासाठी चपळता, संतुलन आणि वेग आवश्यक आहे. बचावपटूंना टाळताना एका पायावर उडी मारणे हा खेळाचा एक आव्हानात्मक पैलू आहे जो खेळाडूंच्या शारीरिक तंदुरुस्तीमध्ये योगदान देतो.
साधे उपकरणे: लंगडीचा एक आकर्षक पैलू म्हणजे त्याची साधेपणा. विशेष उपकरणे आवश्यक असलेल्या अनेक आधुनिक खेळांप्रमाणे लंगडी हा खेळ कमीत कमी किंवा कोणत्याही उपकरणासह खेळला जाऊ शकतो. तुम्हाला फक्त खेळण्याची जागा आणि इच्छुक सहभागींची गरज आहे.
टीमवर्क आणि रणनीती: लंगडी म्हणजे केवळ शारीरिक पराक्रम नाही; यात टीमवर्क आणि धोरणात्मक विचार यांचाही समावेश आहे. बचावकर्त्यांनी रेडरला थांबवण्यासाठी एकत्र काम करणे आवश्यक आहे, तर आक्रमण करणार्‍या संघाने गुण वाढवण्यासाठी त्यांच्या प्रयत्नांचे समन्वय साधले पाहिजे.
सर्वसमावेशकता: लंगडी हा एक समावेशक खेळ आहे ज्याचा आनंद सर्व वयोगटातील आणि कौशल्य स्तरावरील लोक घेऊ शकतात. याला महागड्या गियरची किंवा विशिष्ट खेळण्याच्या पृष्ठभागाची आवश्यकता नसते, ज्यामुळे ते लोकांच्या विस्तृत श्रेणीसाठी प्रवेशयोग्य बनते.
सांस्कृतिक महत्त्व: अनेक भारतीय समुदायांमध्ये लंगडी हा केवळ एक खेळ नाही; त्याला सांस्कृतिक महत्त्व आहे. हे सहसा सण, जत्रा आणि सामुदायिक मेळाव्यात खेळले जाते, लोकांना एकत्र आणते आणि परंपरा जपते.
स्पर्धात्मक स्पर्धा: लंगडी अनेकदा मनोरंजनासाठी अनौपचारिकपणे खेळली जात असताना, जिल्हा, राज्य आणि अगदी राष्ट्रीय स्तरावरही स्पर्धा आणि स्पर्धा आयोजित केल्या जातात. या स्पर्धा टॉप लंगडी खेळाडूंचे कौशल्य दाखवतात.
शारीरिक शिक्षण: शारिरीक शिक्षण कार्यक्रमाचा भाग म्हणून शाळांमध्ये लंगडी कधी कधी सादर केली जाते. हे विद्यार्थ्यांना शारीरिक तंदुरुस्ती, सांघिक कार्य आणि खिलाडूवृत्ती विकसित करण्यास मदत करते.
पुनरुज्जीवनाचे प्रयत्न: अलिकडच्या वर्षांत, लंगडी सारख्या पारंपारिक भारतीय खेळांना प्रोत्साहन आणि पुनरुज्जीवित करण्याचे प्रयत्न होत आहेत. हे सांस्कृतिकदृष्ट्या महत्त्वाचे खेळ राष्ट्राच्या वारशाचा भाग राहतील याची खात्री करणे हा या उपक्रमांचा उद्देश आहे.
लंगडी हा केवळ एक खेळ नसून भारताच्या सांस्कृतिक वारशाचा एक भाग आहे, जो पिढ्यानपिढ्या टिकून राहिलेल्या पारंपारिक खेळांच्या साधेपणाचे आणि सर्वसमावेशकतेचे प्रतिनिधित्व करतो.
लंगड्यामध्ये तुमच्याकडे किती अतिरिक्त खेळाडू असू शकतात?
लंगडी, ज्याला लिंगोरचा म्हणून देखील ओळखले जाते, सामान्यत: तुलनेने कमी संख्येने सहभागी खेळले जाते आणि प्रत्येक संघातील खेळाडूंची संख्या स्थानिक रीतिरिवाज आणि प्राधान्यांनुसार बदलू शकते. अनौपचारिक सेटिंग्जमध्ये, अनुमती असलेल्या अतिरिक्त खेळाडू किंवा पर्यायांच्या संख्येबद्दल कठोर नियम असू शकत नाहीत. तथापि, हा खेळ बहुतेक वेळा प्रत्येक संघातील मर्यादित खेळाडूंसह खेळला जातो ज्यामुळे त्याचे पारंपारिक आणि आव्हानात्मक स्वरूप राखले जाते.
लंगडीमधील खेळाडूंच्या संख्येसाठी येथे काही सामान्य मार्गदर्शक तत्त्वे आहेत:
संघाचा आकार: लंगडी सामान्यत: लहान संघांसह खेळली जाते, बहुतेकदा प्रत्येक बाजूला 7 ते 9 खेळाडू असतात. ही संख्या प्रादेशिक भिन्नता आणि खेळाडूंच्या पसंतींवर अवलंबून बदलू शकते.
बदली: लंगडीच्या काही बदलांमध्ये, खेळाडूला टॅग केल्यावर किंवा बाहेर गेल्यावर खेळात सामील होण्यासाठी संघांमध्ये पर्यायी किंवा अतिरिक्त खेळाडू असू शकतात. हे पर्याय टॅग केलेल्या खेळाडूंची जागा घेतात आणि गेममध्ये भाग घेतात.
अनौपचारिक खेळ: अनौपचारिक आणि अनौपचारिक सेटिंग्जमध्ये, खेळाडू संघ आकार आणि बदलांसह अधिक लवचिक असू शकतात. अनुमत अतिरिक्त खेळाडू किंवा पर्यायांची संख्या सहभागींमधील परस्पर कराराद्वारे निर्धारित केली जाऊ शकते.
स्पर्धा: अधिक संघटित किंवा स्पर्धात्मक सेटिंग्जमध्ये, जसे की स्पर्धा किंवा औपचारिक सामने, संघाचा आकार आणि प्रतिस्थापना नियंत्रित करणारे विशिष्ट नियम असू शकतात. हे नियम बदलू शकतात, त्यामुळे स्पर्धेचे नियम तपासणे आवश्यक आहे.
एकंदरीत, लंगडीमधील अतिरिक्त खेळाडू किंवा पर्यायांची संख्या हा खेळ ज्या संदर्भात खेळला जात आहे त्यानुसार मोठ्या प्रमाणात बदलू शकतो. सहभागींमध्ये निष्पक्षता आणि सातत्य सुनिश्चित करण्यासाठी गेम सुरू करण्यापूर्वी स्पष्ट नियम आणि मार्गदर्शक तत्त्वे स्थापित करणे आवश्यक आहे.
. लंगडेपणाचे एक खेळ म्हणून वर्गीकरण कसे केले जाते?
लंगडी, ज्याला लिंगोरचा म्हणूनही ओळखले जाते, हे क्रिकेट, सॉकर किंवा बास्केटबॉल सारख्या मुख्य प्रवाहात किंवा संघटित खेळाऐवजी एक पारंपारिक खेळ म्हणून वर्गीकृत आहे. लंगडी सारख्या पारंपारिक खेळांची विशिष्ट वैशिष्ट्ये आहेत जी त्यांना आधुनिक संघटित खेळांपेक्षा वेगळे करतात. पारंपारिक खेळ म्हणून लंगडीचे वर्गीकरण कसे केले जाते ते येथे आहे:
सांस्कृतिक वारसा: लंगडीची मुळे पारंपारिक भारतीय संस्कृतीत खोलवर आहेत आणि ती पिढ्यानपिढ्या खेळली जाते. हे सहसा सांस्कृतिक उत्सव, मेळे आणि समुदाय संमेलनांशी संबंधित असते. परिणामी, तो भारतातील काही प्रदेशांच्या सांस्कृतिक वारशाचा भाग मानला जातो.
अनौपचारिक निसर्ग: लंगडीसारखे पारंपारिक खेळ अनेकदा अनौपचारिक वातावरणात खेळले जातात, जसे की स्थानिक समुदाय, गावे आणि शाळा. त्यांच्याकडे उच्च संघटित संरचना, प्रशासकीय मंडळे आणि अनेक आधुनिक खेळांचे प्रमाणित नियम नाहीत.
मर्यादित औपचारिकीकरण: लंगडीच्या नियमांमध्ये प्रादेशिक भिन्नता असू शकते, परंतु त्यात सामान्यतः औपचारिक आणि प्रमाणित नियम आणि नियमांचा अभाव आहे जे संघटित खेळांचे वैशिष्ट्य आहे. नियम एका प्रदेशानुसार बदलू शकतात.
सर्वसमावेशकता: लंगडीसारखे पारंपारिक खेळ बहुधा सर्वसमावेशक असतात आणि ते सर्व वयोगटातील आणि कौशल्य स्तरावरील लोक खेळू शकतात. त्यांना महागड्या उपकरणे किंवा विशेष सुविधांची आवश्यकता नसते, ज्यामुळे ते सहभागींच्या विस्तृत श्रेणीसाठी प्रवेशयोग्य बनतात.
वारशाचे जतन: लंगडी सारख्या पारंपारिक खेळांचे जतन आणि संवर्धन करण्यासाठी प्रयत्न केले जातात जेणेकरून ते खेळल्या जाणार्‍या प्रदेशांच्या सांस्कृतिक वारशाचा एक भाग राहतील याची खात्री करा. यामध्ये खेळाचे प्रदर्शन करण्यासाठी स्थानिक स्पर्धा आणि कार्यक्रम आयोजित करणे समाविष्ट असू शकते.
स्थानिक तफावत: लंगडी सारख्या पारंपारिक खेळांची वेगवेगळी नावे असू शकतात आणि प्रदेशानुसार नियमांमध्ये थोडा फरक असू शकतो. उदाहरणार्थ, काही भागांमध्ये याला लंगडी म्हणून ओळखले जाते, तर इतरांमध्ये त्याला लिंगोरचा म्हणतात.
हे लक्षात घेणे महत्त्वाचे आहे की लंगडी सारख्या पारंपारिक खेळांना काही आधुनिक खेळांप्रमाणे राष्ट्रीय किंवा आंतरराष्ट्रीय स्तरावर मोठ्या प्रमाणावर मान्यता किंवा प्रोत्साहन दिले जात नाही. तथापि, ते सांस्कृतिक महत्त्व धारण करतात आणि स्थानिक परंपरा जपण्यात आणि समुदाय प्रतिबद्धता वाढविण्यात मोलाची भूमिका बजावतात.
लंगड्या संघात किती लोक असतात?
लंगडी संघ, ज्याला "लंगडी पथक" किंवा "लंगडी पक्ष" म्हणूनही ओळखले जाते, ते स्थानिक चालीरीती आणि प्राधान्यांनुसार आकारात बदलू शकतात. तथापि, पारंपारिकपणे, लंगडी संघात प्रत्येक बाजूला सात ते नऊ खेळाडू असतात. ही संख्या तुलनेने लहान आहे, ज्यामुळे लंगडी हा खेळ अनेक संघटित खेळांच्या तुलनेत लहान संघांसोबत खेळला जातो.
येथे लंगडी संघातील भूमिकांचे विभाजन आहे:
रेडर: प्रत्येक संघ एक खेळाडू "रेडर" म्हणून निवडतो. प्रतिस्पर्ध्याच्या प्रदेशात प्रवेश करणे, बचावकर्त्यांना टॅग करणे आणि टॅग न करता त्यांच्या अर्ध्या भागात सुरक्षितपणे परतणे ही रेडरची प्राथमिक भूमिका आहे.
बचावपटू: संघातील उर्वरित खेळाडू हे बचावकर्ते आहेत. रेडरला त्यांना टॅग करण्यापासून आणि त्यांच्या अर्ध्या भागात सुरक्षितपणे परत येण्यापासून रोखणे ही त्यांची प्राथमिक भूमिका आहे. बचावकर्ते रेडरला थांबवण्यासाठी एकत्र काम करतात आणि हे ध्येय साध्य करण्यासाठी रणनीती आणि टीमवर्क वापरू शकतात.
प्रत्येक संघात सात ते नऊ खेळाडू ही एक सामान्य व्यवस्था असली तरी, स्थानिक परंपरा आणि अनौपचारिक खेळांवर आधारित खेळाडूंची संख्या बदलू शकते. काही प्रकरणांमध्ये, अनौपचारिक खेळांमध्ये अधिक किंवा कमी खेळाडूंचा समावेश असू शकतो आणि संघाच्या आकाराचे नियमन करणारे कठोर नियम असू शकत नाहीत. लंगडीची लवचिकता विविध प्राधान्ये आणि उपलब्ध सहभागी असलेल्या समुदायांसाठी प्रवेशयोग्य बनवते.
औपचारिक किंवा स्पर्धात्मक लंगडी स्पर्धांमध्ये, प्रत्येक संघाला परवानगी असलेल्या खेळाडूंची संख्या निर्दिष्ट करणारे प्रमाणित नियम असू शकतात, परंतु हे नियम इव्हेंट आणि आयोजकांवर अवलंबून बदलू शकतात.
खेळात लंगडे किती खेळाडू आहेत?
"लंगडा" असा खेळ नाही. "लंगडा" हा शब्द कंटाळवाणा, रस नसलेला किंवा उत्साहवर्धक अशा गोष्टीचे वर्णन करण्यासाठी वापरला जातो. हे अक्षम किंवा कौशल्य नसलेल्या व्यक्तीचे वर्णन करण्यासाठी देखील वापरले जाऊ शकते.
त्यामुळे ‘लंगडी’ या खेळात किती खेळाडू आहेत हा प्रश्न निरर्थक आहे.
कोणत्या खेळात संघात सर्वाधिक खेळाडू आहेत?
संघात सर्वाधिक खेळाडू असलेला खेळ म्हणजे ऑस्ट्रेलियन नियम फुटबॉल. प्रत्येक संघात एकाच वेळी 18 खेळाडू मैदानावर असतात.
संघात मोठ्या संख्येने खेळाडू असलेल्या इतर खेळांचा समावेश आहे:
अमेरिकन फुटबॉल: 11 खेळाडू एकाच वेळी मैदानावर
कॅनेडियन फुटबॉल: एकाच वेळी 12 खेळाडू मैदानावर
रग्बी युनियन: 15 खेळाडू एकाच वेळी मैदानावर
रग्बी लीग: एकाच वेळी 13 खेळाडू मैदानावर
गेलिक फुटबॉल: एकाच वेळी 15 खेळाडू मैदानावर
हर्लिंग: एकाच वेळी 15 खेळाडू मैदानावर
हे सर्व खेळ मैदानावरील मोठ्या संख्येने खेळाडूंद्वारे वैशिष्ट्यीकृत आहेत, ज्यामुळे वेगवान आणि रोमांचक गेमप्ले होऊ शकतो. त्यांना खेळाडूंकडून उच्च पातळीवरील ऍथलेटिकिझम आणि कौशल्य देखील आवश्यक आहे.
तुम्हाला मैदानावर मोठ्या संख्येने खेळाडूंसह खेळ पाहण्यात स्वारस्य असल्यास, मी ऑस्ट्रेलियन नियम फुटबॉल, अमेरिकन फुटबॉल, कॅनेडियन फुटबॉल, रग्बी युनियन, रग्बी लीग, गेलिक फुटबॉल किंवा हर्लिंगचा खेळ पाहण्याची शिफारस करतो. हे सर्व खेळ पाहण्यास अतिशय रोमांचक आणि मनोरंजक आहेत. मित्रांनो तुम्हाला हा लेख कसा वाटला हे तुम्ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत